مشروح :
در این نشست روند رشد مغز جنین از ابتدای شکل گیری نطفه تا زمان
تولد مورد بررسی قرار گرفت و به این مهم اشاره شد که جنین از 4 ماهگی به کلیه ی اتفاقات
محیطی واکنش عصبی نشان می دهد و هر نوع صدا و احساسی در ضمیر نا خود آگاه او ثبت می
شود و به همین دلیل مادر باید نه تنها مراقب خوراک خود باشد بلکه باید ورودی های ذهنی
و احساسی خود را نیز کنترل کرده و با خواندن کتاب برای جنین و شنیدن موسیقی های آرامش
بخش، رشد مناسبی برای سلول های مغز کودک فراهم
کند چرا که این رفتار، تاثیر مثبت بر روی روند رشد فکری و آموزشی و حسی کودک هم در
دوران جنین و هم بعد از تولد می گذارد.
در بخش بعدی درباره
ی مغز های سه گانه و وظایف آن صحبت شد و نتیجه گیری کلی این بود که کودکان زیر 7 سال
به دلیل اینکه هنوز مغز منطقی اشان رشد نکرده نباید در معرض آموزش های مستقیم قرار
بگیرند و نباید از آنها انتظار تجزیه و تحلیل و رفتار منطقی داشت .
در انتها به چگونگی روند یاد گیری در مغز و تشکیل یک مسیر عصبی اشاره
شد و اهمیت ایجاد یک مسیر عصبی صحیح برای ایجاد رفتار درست در کودک مورد بررسی قرار
گرفت و گفته شده به همان اندازه که شکل گیری یک مسیر عصبی درست و خوب و حفظ آن ، ارزشمند
است تشکیل یک مسیر عصبی نا درست می تواند مخرب و موجب رفتار و اعمال نامناسب و غیر
ارادی در کودک شود که تا بزرگسالی در او می
ماند.
البته با کشف انعطاف
پذیری عصبی، عصب شناسان به این نتیجه دست یافتند که در هر مرحله سنی، می توان با ایجاد یک مسیر عصبی جدید مسیر عصبی مشابه
قبلی را ضعیف و در نهایت از بین برد.
و این نقطه امیدی برای افرادی است که این باور را
دارند که اگر تربیت اشتباهی داشته یا عادات نادرستی دارند محکومند تا زمان مرگ با آن
زندگی کنند.
انسان در هر مرحله
ای از زندگی با شناخت مغز و توانمندی های آن می تواند بهترین انتخاب را برای تربیت
و پرورش فرزندان و خودش داشته باشد.