انجمن پژوهش های آموزشی پویا

تاریخ درج : [1396/06/11] [11:34:53 AM]
روز صمد بهرنگی

خلاصه :

گورستان امامیه تاآن زمان این همه جمعیت رابه چشم خودندیده بودوآن سوتر٬پشت کوه های سربه فلک کشیده٬ کودکان لخت وگرسنه ودانش آموزان فقیرروستایی که در بیغوله هامی لولیدندوحتی__ جلیل قهوه چی یاروغارصمد مثل گنجشک های بهاری ازفراق جانکاه صمدهق هق میکردندوقامت رعنای صمد رادرشیدایی وشورشی ماهی سیاه کوچولوی دیدندکه در امتداد رودخانه ارس باچشمان پراز سؤال به تماشای رقص وطنازی ماهی های سرخ سرخ نشسته بودند۰۰۰ نوشته رابازنده یاد دکترغلامحسین ساعدی خاتمه می دهم که درفقدان صمدبهرنگی نوشته بود: شاهکاراوزندگیش بود۰۰ یادوخاطره اش گرامی باد۰۰!

مشروح :

درد من حصار برکه نیست...

درد من زیستن با ماهیانی است که

فکر دریا به ذهنشان خطور نکرده است...

صمد بهرنگی

(دوم تیر 1318-نهم شهریور 1347)

☑️ غرض رفتن است نه رسیدن. زندگی کلاف سردرگمی است، به هیچ جا راه نمی برد، اما نباید ایستاد،

با این که می دانیم نخواهیم رسید، نباید ایستاد. وقتی هم که مردیم؛ مردیم به درک...!

☑️ صمد بهرنگی

هفته خاکستری!

اماازماهی سیاه کوچولو هیچ

خبری نشدوتابه حال هم هیچ